ข้าวเช้าตอนสามสิบกว่าๆต่างกับข้าวเช้าตอนเด็กกว่านั้น

จำข้าวเช้าตอนเป็นเด็กได้ไหม?

ตอนเราเป็นเด็ก ข้าวเช้าของเราคืออะไรก็ได้ที่แม่สามารถทำได้ในเวลา 1 ชั่วโมง ที่ต้องติดเตาถ่าน หุงข้าวเหนียว เสร็จแล้วทำกับข้าวให้ลูกชายสองคนไปโรงเรียนทันได้ ซึ่งบ้านเราไม่ค่อยทำทันหรอก สุดท้ายก็ไปโรงเรียนสาย

ดังนั้นด้วยเวลาที่เร่งรีบของแม่(ที่ต้องส่งเราให้ทันเรียนคาบแรก) ข้าวเช้าของเราจึงเป็นอาหารง่ายๆ เช่นข้าวเหนียวหมูทอด ไข่ต้ม ปลาทูทอด หรืออะไรก็ได้ที่ทำง่ายๆและกินกับข้าวเหนียวได้

คือสมัยเด็กบ้านเรายังไม่มีเตาแก้ส ดังนั้นการหุงข้าวเจ้ากินด้วยเตาถ่านนั้น เป็นอะไรที่ยากมาก สำหรับบ้านเรา ส่วนมากหุงแล้วจะไหม้ก่อน เพราะไม่มีคนดู ไม่เหมือนสมัยนี้ที่ตักข้าวใส่หม้อหุงข้าวแล้วตวงน้ำใส่ กดปุ่มแล้วรอ 20 นาทีก็ได้กินเลย

พอสมัยต่อมาที่บ้านมีหม้อหุงข้าวและเตาแก้สแล้ว อาหารเช้าของเราก็ไม่ได้พัฒนาไปจากเดิมเท่าไหร่ เพราะโดนเร่งด้วยเวลา ดังนั้นการกินอาหารเช้าของเราจึงเคยชินกับอะไรที่กินได้เร็ว และทำได้ง่ายๆ

แต่แม้จะเป็นอย่างนั้น เราก็ยังชินกับกินข้าวเช้าแบบคนไทย ที่ต้องมีข้าว มีกับข้าว ซึ่งกับข้าวจะเป็นอะไรก็ได้ แปรผันตรงกับข้าวสวยที่มี โดยเรามองว่า การกินข้าวแต่ละมื้อต้องมีองประกอบเหมือนกันคือ แป้ง หรือคาร์โบไฮเดตนั่นล่ะเป็น ตัวยืนพื้น แล้วชูรสด้วยกับข้าวอันแปรผันตรงกับข้าวที่มี (เขียนซ้ำทำไม)

ถ้ากินข้าวเหนียว ก็จะกินกับกับข้าวที่ค่อนข้างแห้งหรือมีน้ำน้อย เพราะข้าวเหนียวมีความสะดวกและคล่องตัว สามารถกินได้โดยไม่ต้องมีภาชนะรองรับ เช่นของปิ้ง ย่าง ทอดเป็นต้น

ถ้าเป็นข้าวเจ้า ซึ่งเป็นข้าวที่ต้องมีภาชนะรองรับ จะถือข้าวเจ้ากินลุ่นๆเลยก็ไม่ได้ พอมีภาชนะรองรับ ก็ต้องมีโต๊ะหรือมีที่ทางให้วางของก่อนกิน ดังนั้นกับข้าวที่กินกับข้าวเจ้าก็เลยจะเป็นอาหารที่มีน้ำมากหน่อย เช่น ผัด ต้ม ยำ แกง

ความคุ้นชินของเราก็เลยเป็นการที่ ถ้ากินอาหารนั้น จะต้องกินในรูปแบบผสมกับแป้ง ค่อยจะครบองค์ประกอบการกินข้าว

แต่พอมาหลังๆ เริ่มคุ้นกับวัฒนธรรมของประเทศอื่น ที่มองการกินอาหารหนึ่งมื้อนั้น สามารถแยกส่วนการกินได้ แบ่งเป็นของกินเล่น เรียกน้ำย่อย อาหารหลัก และของหวาน โดนแต่ละส่วนสามารถทานส่วนละนิดละหน่อย แล้วรวมกันให้อิ่มพอดีได้

เราเลยสามารถกินขนมปังทาเนยกับแยม แล้วมากินซุปกับคอนเฟลกซ์ ค่อยมาต่อด้วยสลัดกับเบคอน ปิดท้ายด้วยโยเกิร์ตผลไม้ได้

การเติบโตทำให้โลกทรรศน์เราเปลี่ยนไป และเราก็ชอบนะ แต่เราก็ไม่เคยถามเด็กฝรั่งนะว่า ถ้ามันมากินข้าวแบบคนไทย เค้าจะคิดว่ามันแปลกๆไหม ที่พอมานั่งโต๊ะกินข้าวแล้วพบว่า มีกับข้าวแยกเป็นจานๆหลายอย่าง แล้วต้องตักมาคลุกกับคาร์โบไฮเดตทีละคำก่อน แล้วค่อยกิน

เค้าก็คงคิดว่า พวกนี้แบบผสมรวมแบบนี้ได้ยังไง แปลกดี

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *